Hier is een 21ste-eeuwse dimensie aan toegevoegd: er zijn nieuwe cafés en restaurants die met steeds betere menukaarten op de proppen komen, volledig vernieuwde backpackerhostels, internationale vijfsterrenhotels, funky bars en clubs, opgekalefaterde musea, galerijen, parken, pleintjes en brede straten met een sterk gemoderniseerd vervoerssysteem en oogstrelende, hedendaagse architectuur. Hierdoor is Tbilisi een stuk leuker en gemakkelijker te bezoeken dan zo’n tien jaar geleden.

Dit wil niet zeggen dat het historische Tbilisi is weggevaagd. Het oude centrum, in het smalste deel van de vallei, heeft nog altijd de sfeer van een Euraziatisch kruispunt; kronkelende lanen, huizen met balkons, lommerrijke pleinen en fraaie kerken- en boven dit alles torent het Narikala Fort uit, inmiddels al zeventien eeuwen oud. De wijken net buiten het centrum behouden een dorpse sfeer door de vele smalle straatjes, kleine winkeltjes en het gemeenschapsgevoel van de inwoners. Bescheiden kooplui bevolken nog altijd de stoepen rondom de metrostations, hopende dat ze hun lokaal verbouwde fruit, groenten, kazen en noten kunnen slijten aan voorbijgangers.

Helaas zitten ook de busstations nog aardig vast in de jaren 30 – je kunt niet alles hebben. Duidelijk is dat Tbilisi zowel historie als moderniteit ademt, wat het een niet-te-missen bestemming maakt voor de reiziger.

Openingsbeeld: gregory_lee / iStock